Quinoa Bionica w porównaniu z innymi zbożami posiada największą zawartość białka, zawiera więcej wapnia niż mleko i najwięcej tłuszczów spośród wszystkich zbóż. Białko quinoa zawiera wszystkie osiem aminokwasów, niezbędnych do rozwoju komórek. Ponadto stanowi bogate źródło żelaza, fosforu, witaminy E i witamin z grupy B. Co najważniejsze, nie zawiera glutenu.
Zboże quinoa było uprawiane w Andach już 3 000 lat p.n.e., stanowiąc dla rdzennych mieszkańców Ameryki Południowej podstawowy składnik diety. Starożytni Inkowie nazywali quinoa „matką zbóż” i traktowali jak świętą roślinę. Zgodnie z wielowiekową tradycją wódz Inków podczas pierwszego wiosennego siewu sadził ziarna quinoa używając do tego celu złotej łopaty. Zboże było także wykorzystywane przez inkaską armię, która podczas forsownych, trwających wiele dni marszów, jadła miksturę złożoną z quinoa i tłuszczu, zwaną „wojennymi kulkami”. Również dziś południowoamerykańscy górale są przekonani, że częste spożywanie quinoa wpływa dobroczynnie na organizm: stanowi zastrzyk witalnej energii, rozgrzewa i wzmacnia całe ciało. W tym stwierdzeniu może być sporo prawdy. Quinoa w porównaniu z innymi zbożami posiada największą zawartość białka, zawiera też więcej wapnia niż mleko i najwięcej tłuszczów spośród wszystkich zbóż. Białko quinoa jest uważane za pełnowartościowe z powodu zawartości wszystkich ośmiu aminokwasów, niezbędnych do rozwoju komórek. Ponadto quinoa stanowi bogate źródło żelaza, fosforu, witaminy E i witamin z grupy B. Co najważniejsze, nie zawiera glutenu, dzięki czemu mogą je spożywać osoby uczulone na ten składnik.
Po hiszpańskiej konkwiście w XV w. produkcja quinoa przez 400 lat systematycznie się zmniejszała. Zboże stało się podrzędną, mało ważną uprawą i było sadzone przez rolników głównie na potrzeby lokalnej społeczności. Dziś w Peru, Chile i Boliwii quinoa - często określane jako „mały ryż” - jest znowu uprawiane na szeroką skalę ze względu na jego wartości odżywcze. Ziarna są dodawane do rozmaitych zup i wypieków, zaś sfermentowane z prosem tworzą napój podobny do piwa.
Gotowane lub prażone ziarna quinoa można wykorzystać do przyrządzania wielu naprawdę smacznych potraw. Należy tylko pamiętać, aby przed gotowaniem zboże dobrze wypłukać - w ten sposób usuwamy lekko gorzki posmak, spowodowany przez saponiny znajdujące się w okrywie ziarna. I kolejna uwaga - quinoa gotuje się bardzo szybko, już po 15 minutach nadaje się do jedzenia.
Gotowane quinoa sprawdza się doskonale jako składnik wielu dań na ciepło: zapiekanek, zup, gulaszy oraz dań z woka. Natomiast jeśli połączymy wystudzone, gotowane ziarna z pokrojonymi warzywami lub gotowaną fasolą, otrzymamy szybką, łatwą i pożywną sałatkę. Możemy również podprażyć quinoa na suchej patelni lub w piekarniku - uzyska wówczas wspaniały, nęcący aromat - a następnie ugotować w soku owocowym. Przygotowane w ten sposób ziarno można dodać do deserów lub wykorzystać jako zboże śniadaniowe.
Zapraszamy do wypróbowania
